اسوه و نمونه زیبایی ، بدون شک پروانه است .
و پروانه این زیبایی را جز از صبر بر زشتی و ناملایمات به دست نیاورده است .
آن زمان که کرمی نا زیبا و حقیر بود به راه زندگی خود ادامه داد و با صبر بر سختی و رنج پیله ، مبدل به موجودی زیبا به نام پروانه شد .
و چه زیباست صبر انسان که از او انسانی والا میسازد که بسی زیبا تر از پروانه است .
چه او به ظاهر زیباست ولی انسان صبور و پخته از درون زیبایی برخوردار میگردد .